12 نکته ضروری برای زنان باردار

بارداری

چون اكثر قريب به اتفاق داروهائي كه مادر مصرف مى‏كند مى‏توانند از راه جفت وارد بدن فرزند شوند از سوى ديگر اعضاء مختلف بدن نوزاد در حال تشكيل و تكميل‏اند ورود مواد داروئى در بدن جنين اثرات بسيار سوء و جبران‏ناپذيرى برجاى مى‏گذارد.

بشر از پنج هزار سال قبل باين موضوع پى برده بوده و افلاطون و ارسطو و جالينوس نيز در اين‏باره مطالب مسبوطى نوشته‏اند اما با پيدايش و توسعه داروهاى شيميائى مختلف و مصرف بى‏رويه آنها ناهنجاريهاى مادرزادى اخيرا بحد اكثر خود رسيده لذا يادآور مى‏شود كه مادران باردار حق مصرف هيچ‏گونه داروئى را ندارند مگر با نظر و دستور مستقيم پزشك متخصص ذيلا چند نمونه از داروها و عواملى كه ناهنجاريهاى مادرزادى در طفل ايجاد مى‏نمايند. قيد مى‏كنيم:

1- اشعه مختلف راديولوژى در چهل درصد از نوزادان ايجاد سرطان مى‏نمايند.

2- سيگار و الكل و هر ماده افيونى ديگر كه اعتيادآور باشند مانند هروئين و ترياك و حشيش و قليان و غيره در جنين ايجاد ناهنجارى مى‏نمايند.

3- مصرف بيش از حد بعضى از ويتامين‏ها مانند ويتامين‏A وD وسيله مادر در نوزاد بيمارى هيپرويتامينوز مادرزادى ايجاد مى‏كند.

4- تلقيح واكسن‏هاى مختلف ممنوع است اما بعضى از پزشكان تزريق واكسن كزاز را در دو نوبت در ماههاى ششم و هفتم مجاز دانسته‏اند و عده‏اى ديگر تزريق اين واكسن را هم حد اقل سه ماه قبل از باردارى و قبل از ازدواج اصلح مى‏دانند.

5- كليه داروهاى خواب‏آور بخصوص اگر در ماههاى اول باردارى مصرف شوند ناهنجاريهاى مغزى و روانى در طفل ايجاد مى‏كنند.

6- داروهائيكه براى سردردهاى كهنه مصرف مى‏شوند مانند تركيبات ارگوتامين يا جنين را ساقط مى‏ سازند و يا سبب عقب‏ ماندگى مغزى در او مى‏ شوند.

7- خوردن مسهل بطور كلى ممنوع است.

8- گرفتن خون از زن باردار سبب سقط جنين يا حد اقل ضعيف ماندن نوزاد مى‏شود. اما سبب نقص عضو نخواهد شد.

9- داروهاى ضد افسردگى.

10- داروهاى هورمنى.

11- داروهاى مسكن.

12- مصرف داروهاى يددار مانند بعضى شربت سينه‏ ها كه مادر مصرف مى‏كند در نوزاد ايجاد گواتر مادرزادى مى‏كنند لذا در چنين مواقع بهتر است بجاى شربت‏هاى يددار از داروهاى لعاب‏دار گياهى مخصوص ناراحتى‏هاى ريوى مانند بارهنگ، سپستان اسفرزه و لعاب به‏دانه استفاده شود.

تنظیم ونشر : گروه کرویا www.keroya.ir

منبع :طب سنتى سينا، درمان بيماريهاى مختلف با گياهان دارويى، ص: 153

دیدگاه خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *