9 عاملی كه باعث زايمان سخت مى شوند
اگر زنان باردار در هنگام باردارى دستورات مربوط به خود را رعايت كنند علاوه بر آنكه فرزند آنان سالم رشد نموده و زمان تولد سالم خواهد بود وضع حمل آنان نيز طبيعى و آسان خواهد شد اما درصورتىكه دستورات بهداشتى را رعايت نكنند اولا ممكن است خطراتى نوزاد را تهديد كند در ثانى ممكن است زايمان دشوار شود و نياز به عمل جراحى باشد در صفحات قبل از دستورات مربوط به سلامت مادر و فرزند قيد گرديده اينك عواملى را كه سبب زايمان سخت يا سختزائى زنان مىشود متذكر مىگرديم.
1- بعضى از زنان بطور ارثى سخت زا هستند بنظر مىرسد در اينگونه زنان فاصله دو لگن از هم از حالت طبيعى كمتر باشد يا ماهيچه هاى ديواره رحم از قوت كافى جهت بيرون راندن نوزاد برخوردار نباشند. اين افراد بايد در هنگام باردارى برنامه پياده روى مرتب داشته باشند تا اعضاء بدن آنان من جمله ماهيچه هاى رحم قوى شده و چنانچه تنگى لگن داشته باشند اين تنگى هم تا حدودى مرتفع گردد و لگن از هم باز شود.
2- گاهى در اثر ترس و وحشتى كه زائو را عارض مىشود اعصاب بانقباض درآورنده ماهيچه هاى ديواره رحم آنطور كه بايد نمىتوانند كار خود را انجام دهند و در نتيجه زايمان دشوار خواهد شد.
3- گاهى ناراحتىهائى در دهانه رحم موجود است مانند ورم كه مانع خارج شدن طفل از رحم مىگردد.
4- گاهى عدم آگاهى ماما به بعضى از نكات علمى و يا عدم دقت و دلسوزى نسبت به امر زايمان وضع حمل دچار اشكال مىشود مانند تزريق بىموقع آمپولى كه سبب انقباضات شديد ديواره رحم مىگردد يا تزريق بعضى از مسكنها كه ماهيچههاى رحم را بىحس مىكنند و مانع انجام عمل آنها مىشوند.
5- گاهى نوزاد مىخواهد بطور غير طبيعى مثلا با دست يا با كمر از رحم خارج گردد اين حالتها را نمايشهاى غير طبيعى جنين مىگويند.
6- گاهى جنين از حال طبيعى بزرگتر است كه زايمان را دچار اشكال مىسازد اين حالت بيشتر در افرادى مشاهده مىشود كه در دوران باردارى فعاليت جسمى نداشته و بخوردن و استراحت كردن و تقويت پرداختهاند.
7- زايمانها معمولا در سنين بالاتر از سى و پنج سال مشكلتر از سنين پائينتر مىباشند بهمان نسبتى كه ساير نيروهاى يك زن چهل ساله با يك زن بيست ساله تفاوت دارد.
8- گاهى كوتاه بودن بند ناف از حال طبيعى سبب سختى زايمان مىگردد.
9- معمولا زمانى كه تعداد جنين در رحم مادر بيش از يكى باشد زايمان قدرى مشكلتر مىگردد.
منبع: طب سنتى سينا، درمان بيماريهاى مختلف با گياهان دارويى، ص: 161