– تعداد زيادى از مفصلها همزمان درگير مىشوند و متورم، گرم و حساسند.
– مفصلهاى كف دست و پا و انگشتان بيشتر درگير مىشوند و گاهى مچ دست، مچ پا، زانو، شانه و گردن.
– وقتى التهاب فعال است تب، بىاشتهايى و كاهش وزن به بيمار دست مىدهد.
– بسيارى از افراد به خاطر كمخونى خسته و بدون انرژى مىشوند.
– صبحها مفصلها سفت مىشوند و با گذشت روز بهبود مىيابند، اما اين امكان وجود دارد كه سفتى مفاصل ساعتها طول بكشد.
خصوصيت اين بيمارى آن است كه غالبا پس از چند هفته يا چند ماه بهبود مىيابد، ولى بيشتر بيماران به درمان نياز دارند. اكثرا بيمارى پس از مدتى ديگر ظاهر مىشود و هدف از درمان عقب انداختن بازگشت است.
تشخيص:
آگاهى از سابقهى بيمار، معاينهى دقيق بدنى و چند آزمون سادهى خون به پزشك كارآزموده امكان تشخيص را مىدهد. يك آزمون كامل خون نشان خواهد داد كه بيمار، مبتلا به كمخونى مىباشد يا نه (كه در التهاب روماتيسمى مفصل شايع است) و يك آزمون تهنشين شدن گلبولهاى قرمز وجود التهاب را روشن مىكند. عكس اشعهىX از دستها و پاها بسيار سودمند است.
درمان:
هدف از درمان التهاب روماتيسمى مفصل، تخفيف دادن در علامات مرضى، حفظ قدرت عضلات و حركات مفصل و حفظ آنها از آسيب بيشتر است تا بيمار به تعادل و زندگى عادى بازگردد.
دارو درمانى:
براى درمان اين بيمارى داروهاى گوناگونى وجود دارند. در درجهى اول ضد التهابهاى غير استروئيدى و مسكنها هستند. اين داروها درد و سفتى و تورم را كم مىكنند، اما مسكنها در صورت لزوم بهتر درد را از بين میبرند. اگرچه دارودرمانى در كاهش علامات مرضى مؤثر است ولى بر پيشرفت بيمارى در درازمدت اثر ندارد. اين كار را گروه دوم از داروها انجام مىدهند، مانند: متوتركسات، سولفاسالازين، آزاتيوپرين، املاح طلا، مينى سيلامين و هيدروكسى كلروكويين. همهى اينها به ضد روماتيسم و تغييردهندهى بيمارى معروف هستند.
استروييدها چون قدرت ضد التهابى زيادى دارند سودمند واقع مىشوند و به صورت خوراكى يا تزريق در مفصلهاى پردرد به كار مىروند.
ورم مفصلى:
اگر دچار ورم مفصل شدهايد، ضمن پرهيز از خوردن اسفناج بايد كاسنى، تربچه و گل كلم زياد ميل كنيد و براى درمان آن نيز مىتوانيد بابونهى شيرازى، بابونهى گاو چشم، گل برنجاسب، مرزنجوش، آويشن شيرازى و مغز ناخنك را به نسبت مساوى بجوشانيد و آب غليظ آن را روى ورم بماليد.[1]
تنظیم و نشر : گروه کرویا www.keroya.ir
[1] حاجى شريف، احمد، دائرة المعارف گياه درمانى ايران، 1جلد، حافظ نوين – تهران، چاپ: دوم، 1388 ه.ش.